เมื่อสุดสัปดาห์ที่แล้ว โรงเรียนปิดแหละ ตั้งแต่วันพฤหัสถึงวันจันทร์ เค้าเรียกว่า Headmaster’s Weekend เหมือนว่าเค้ามีนโยบายให้หยุดยาว ๆ ซักครั้งนึงต่อเดือน อะไรทำนองนี้มั้ง เลยมาเล่าให้ฟังกันนะ
ก็หยุดคราวนี้ไม่ได้ไปไหนไกล ไปนิวยอร์กอีกแล้ว แหะ ๆ คือมีเพื่อน ๆ บางกลุ่มไปบอสตันกัน แต่ด้วยความอยากเจอเฮียโน่ ซึ่งเพิ่งมาทำงานที่นิวยอร์ก ก็เลยเลือกไปทางนั้นแทน
โรงเรียนปิดวันพฤหัส เรียนครึ่งวัน ก็จัดของตั้งแต่คืนนั้นแล้วแหละ อยากไปมาก แหะ ๆ (ขี้เกียจเรียนง่ะ) พอคลาสหมดก็ไปกินข้าวแล้วก็นั่งรถบัสของโรงเรียนไปขึ้นรถไฟเลย รู้สึกว่าคราวนี้สถานีรถไฟจะแน่นเป็นพิเศษ เต็มไปด้วยเด็ก ๆ ที่จะกลับบ้านกัน ก็นั่งรถไฟ Amtrak จาก Windsor ไปลงที่ New Haven (เมืองที่ Yale ตั้งอยู่) กับน้อง ๆ คนไทยที่นี่หลายคน แล้วก็แยกกัน เพราะน้อง ๆ เค้าจะนั่ง Amtrak ต่อ แต่เราจะนั่ง Metro-North ซึ่งแม้จะถึงช้ากว่าหน่อยนึง แต่ถูกกว่าเกือบครึ่งเลย บนรถไฟไปนิวยอร์ก ก็นั่งกับเพื่อนเกาหลีที่เป็นเด็ก Loomis เหมือนกัน ก็เอารูปเมืองไทย พวกภูกระดึง สนามหลวง วัดพระแก้ว สวนรถไฟ อะไรทำนองนี้ให้เค้าดู เค้าก็ฮือฮาดี อิอิ
ตอนรถไฟจะจอดที่สถานี Grand Central ก็มีเรื่องน่าตื่นเต้นนิดนึงเป็นการต้อนรับสู่นิวยอร์ก คือรถไฟเกือบจะถึงชานชลาอยู่แล้ว แล้วมันก็ไหลกลับ 😨 แล้วก็ไปจอดอยู่ 5 นาทีได้ กว่าจะได้ลง… บอกแผนนิดนึง ก็คือว่า นัดกับกิฟต์วีกับนันไว้ที่ Port Authority ซึ่งเป็นสถานีรถบัสที่นิวยอร์ก นัดไว้ตอนห้าโมง คือรถของกิฟต์ไปถึงประมาณบ่ายสาม รถของนันถึงประมาณบ่ายสี่ พอดีรถไฟเราช้า ก็เลยรีบวิ่งไปขึ้นรถไฟใต้ดินไป Times Square แล้วก็วิ่งจากนั่นไป Port เลย ถึงก็ประมาณห้าโมงสิบนาทีได้มั้ง นึกว่าจะมีคนรออยู่หน้าโอปองแปงที่นัดไว้ กลับไม่มีเลย ซักคน จะหันมามองและเข้าใจ… ไม่ใช่ ๆ ก็คือไม่เจอใครเลย… รออยู่สิบนาทีกว่า ๆ ก็ไปโทรหานัน ได้ความว่ารถเสีย อีกประมาณ ชม. นึงถึงจะถึง เดินไปเดินมาซักพักก็เห็นกรีนออกมาเรียก ปรากฏว่ากรีนกับกิฟต์ไปนั่งรออยู่ในหลืบ (พูดเว่อร์ ๆ ไปงั้นแหละ ไม่ใช่หลืบหรอก แต่เรานึกว่าจะรอหน้าร้าน) กรีนรอรถเพื่อจะไปหาเพื่อนที่ Syracouse แล้วก็นั่ง ๆ คุยกัน กรีนไป นันก็มาพอดี
เราสามคนก็นั่งรถไฟใต้ดินไปที่โคลัมเบีย เจอพี่ ๆ วางกระเป๋า แล้วก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหารจีน มีพี่ออ พี่ทารา พี่เคนโด้ พี่แบงค์ แพตที แล้วก็พวกเราสามคน กิน ๆ ไปก็อร่อยดีแหละ 😋 จากนั้นก็มาดูงานปาร์ตี้ของโคลัมเบีย เสร็จแล้วก็ไปเล่นสควอชกัน คือการจะเข้าไปในยิมได้ต้องมีบัตรผ่าน ก็เลยใช้วิธีเข้าไปทีละคน ๆ แหะ ๆ เล่นกันพอประมาณ ก็แยกย้ายกันไปนอน นันกับกิฟต์นอนห้องพี่แบงค์ เรากับแพตนอนห้องพี่ทารา
เช้าวันต่อมา (ไม่เช้าหรอก เที่ยงแหละ) พวกเราสี่คนก็ไปกับพี่ออและพี่แบงค์ ไป Chinatown กัน ได้กินโจ๊ก (อร่อยมาก ๆ) ปาท่องโก๋ ซาลาเปา หนมจีบ ฯลฯ ราคาก็ไม่แพงด้วย คล้าย ๆ ว่าคนละหกหรือเจ็ดเหรียญเอง จากนั้นก็เดินกันไปที่ Brooklyn Bridge, Wall Street แล้วก็นั่งเรือไป Staten Island ซึ่งที่จริงก็ไม่ค่อยมีอะไรหรอก แต่ก็ยังอุตส่าห์นั่งรถบัสเข้าไป เพื่อไปคุยกันเรื่องการเมืองในรถ อิอิ กลับมาจาก Staten Island ก็ไปกินข้าวที่ร้านศรีประไพ แล้วก็กลับโคลัมเบีย
ไม่นานคริสก็โทรมา ก็ไปเจอคริส พี่น้ำมน พี่ริกกี้ เป้ง หน่อง โต๊ด โป้ แล้วก็เข้าไปใน hostel กัน เป็นแบบห้องเดียวอยู่ได้ 12 คน เตียงสองชั้น ติด ๆ กันเลย สนุกดีนะ ได้บรรยากาศอีกแบบนึง
เช้าวันต่อมา ก็ตื่นกันเก้าโมงกว่า ๆ มีเรื่องตลกนิด ๆ คือคุย ๆ กันอย่างออกรสอยู่ แพตก็พูดขึ้นมาว่า “เอ้อ นี่ โต๊ด” เหมือนจะเปิดประเด็นใหม่… แล้วก็ตามด้วย “นายอาบน้ำรึยังอ่ะ” อิอิ เหมือนจะบอกว่า คุยอยู่ได้ ไรงี้… จากนั้นก็ลงไปกินข้าว แล้วก็ออกเดินทาง เป้าหมายของวันนี้คือเทพีเสรีภาพนั่นเอง 🥳 นัดกับต้าไว้สิบโมงครึ่ง แต่มีปัญหารถไฟเล็กน้อย ก็เลยไปช้านิดหน่อย (ชั่วโมงนึง… นิดเดียวเอง แหะ ๆ) แล้วก็นั่งเรือไป อากาศวันนั้นไม่ค่อยดีเลย คือเมฆเยอะ ฝนตก แต่เราก็ยังไปกัน พอไปถึงก็ลงมือถ่ายรูปเป็นการใหญ่ นันก็โชว์ทักษะการหลบกล้องได้เป็นอย่างดี อิอิ สวยดีเหมือนกัน แม้ว่าฝนจะตกนิดหน่อย
กลับมาถึงที่ท่าเรือก็เกือบ ๆ บ่ายสามแล้ว ก็ไปเดิน Chinatown กันอีกรอบ กินข้าว (เที่ยง) ที่ร้านอร่อยและถูก สั่งเหมือนกันหมดเลย ๙ จาน อิอิ จากนั้นก็ไปซื้อของที่ร้านขายอาหารไทย แล้วก็กลับโรงแรมไปพักผ่อนกัน ไปถึงได้ซักพัก เฮียโน่ก็โทรมา บอกที่ ๆ จะพาไปกิน พอดีเพื่อน ๆ จะไปกินอาหารไทยที่ร้านวันดี เราก็เลยแยกออกมา นั่งรถไปคนเดียว ไปกินอาหารอิตาลีกับเฮียโน่กับเพื่อนร่วมงานเค้าอีกคนนึง ก็แปลก ๆ ดีนะ (อาหาร… ไม่ใช่คนนะ แหะ ๆ) กินเสร็จแล้วก็ขอบคุณเฮียโน่ แล้วก็นั่งรถกลับมาที่ร้านวันดี รอเพื่อน ๆ กินเสร็จ แล้วก็ไปเดิน Times Square กัน คืนนั้นกว่าจะกลับก็ดึกเลยล่ะ
เช้าต่อมา วันอาทิตย์ ก็เริ่มวันด้วยการไป Central Park ไปเล่นสเก็ต (ไม่ต้องเอากระดาษหรือดินสอไป) ไปกับพี่ออด้วย แล้วก็ไปโคลัมเบีย ไปกินข้าวที่ร้าน Olie’s เป็นร้านอาหารจีนใกล้ ๆ จากนั้นก็ไปเล่นสควอชกัน สนุกสนานมาก (กว่าจะเข้าไปได้ทุกคนก็ครึ่งชั่วโมงได้) คืนนั้นก็ไปกับพี่แบงค์ ไปกินร้านโจ๊กเหมือนเดิม อิอิ อ้อ ได้ซื้อ NYC Unfold แบบพี่ออมาด้วยแหละ… พอกินเสร็จก็ไปเดิน Times Square เหมือนเดิม เข้าร้าน Hershey’s แล้วก็ดูเค้าวาดรูปฉีดสเปรย์อยู่ข้างถนน กะว่าจะไปเล่น Laser กันก็พอดีปิด 😅 อยากเล่นมาตั้งแต่ Thanksgiving ละ ไม่ได้เล่นซะที ก็เลยกลับมาดูเค้าวาดรูปต่อ แล้วก็ได้ไปซื้อรูป (ต่อราคาเค้าได้ด้วย แบบไม่เนียนเท่าไหร่ อิอิ) คืนนั้นกลับมาก็นั่งคิดว่าวันต่อไปจะกลับยังไงดี แล้วก็นอน
วันต่อมาก็ตื่นแต่เช้ากันทุกคน เพราะกลุ่มคริสต้องไปขึ้นรถ เพื่อน ๆ ที่เหลือ มีแพต นัน กรีน กิฟต์ แล้วก็เรา ก็ไปโคลัมเบียกัน ไปกินอาหารเกาหลีกับพี่ออ (ไม่เคยพลาดเลย พี่ออนี่ อิอิ) แล้วทั้งหมดก็ไปเอาของ ยกเว้นเรากับกิฟต์ นั่งรถไฟใต้ดินไปส่งทีละคน ๆ แล้วก็เดินเล่นต่อนิดหน่อย นานไปนิด กลับไปเอาของที่โคลัมเบีย แล้วก็ลงมาขึ้นรถไฟไม่ทัน 😓 สายไปสองนาที โชคยังดีที่รถขบวนต่อไปที่ไป New Haven ออกอีกครึ่งชั่วโมง ก็เลยกลับถึงโรงเรียนตามเวลาที่คิดไว้ ระหว่างทางกลับมาก็เจอน้อง ๆ คนไทย แล้วก็ไปกินอาหารอินเดียกัน แล้วก็กลับมานั่งที่ห้อ งของเรา…
สรุปแล้วก็เดินทางกลับมาอย่างปลอดภัย ใช้เงินไปทั้งหมดประมาณ 300 เหรียญ 🤑 สนุกดี ได้เจอเพื่อน ๆ ได้พักจากการเรียนไปบ้าง แล้วนี่ก็กลับมาสู้ต่อไป… ขอบคุณเพื่อน ๆ แลพี่ ๆ ทุกคนนะครับ ขอจบบันทึกการเดินทางไว้เท่านี้ก่อนแล้วกัน ไว้วันหลังมาเขียนอะไรต่อนะครับ
อาร์ต
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๔๙ เวลา ๑๔:๔๕ น.