ผ่านไปแล้ว 75 วันพอดิบพอดีหลังจากมาอัพบล็อกครั้งสุดท้าย 😅 ที่มาอัพก็ด้วยเหตุผลเดิม ๆ ว่าเบื่อ แหะ ๆ ประกอบกับมีน้องบางคนมาบอกประมาณว่า "เนี่ยะ ผมเพิ่งอ่านบล็อกพี่ไปไม่นานมานี้เอง" ก็ให้ได้ความรู้สึกว่าบล็อกเรายังมีคนอ่านอยู่ด้วย (หรอ) นอกจากที่บางคนมาดูรูปแล้วก็ไป ฮ่า ๆ
ตอนนี้ก็เหลือเวลาอยู่สองอาทิตย์กว่า ๆ เองแหละ ก่อนจะต้องเดินทางกลับไปนู่น (อเมริกา) เวลาสามเดือนที่พูดไว้เมื่อคราวก่อนก็ผ่านไปแล้วในพริบตา ทำไมยิ่งแก่เวลายิ่งผ่านไปเร็วไม่รู้นะ ไหนลองมาดูมั่งว่ามาอยู่ไทยที่ผ่านมาสามเดือนได้ทำอะไรไปมั่ง
- กลับมาช่วงแรก ๆ ก็ไปเที่ยวกาญจนบุรีเลย ถ่ายรูปมาบ้างพอสมควร ไปนั่งรถ Off-road มา (แบบไม่มีถนนจริง ๆ เลยแหละ)
- ช่วงนั้นก็เป็นพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปีพอดี ก็เลยได้ไปดูพลุ ดูอะไรไปตามเรื่อง ได้ไปดูกระบวนเรือพระราชพิธีด้วย (ขอบคุณต้าอ้ามา ณ ที่นี้)
- ไปคุยกับน้อง ๆ TS49 ชื่องานว่า "ด้วยรักและห ่วงใยจากใจ TS48 – TS49" ใครตั้งไม่รู้เนี่ยะ
- ไปโครงการเหมือนค่ายอาสาพัฒนาของ SEALNet (ย่อมาจาก Southeast Asian Leadership Network เป็นโครงการที่เริ่มที่ Stanford) ที่สระบุรี ได้อะไรมามากกว่าที่คิด
- ถ่ายรูปรับปริญญาให้เจ้เพี้ย
- ไปหนองคาย เยี่ยมอากงอาม่า
- กลับมาก็ได้ซื้อกล้องใหม่ แล้วก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อย เขาดิน สยาม สนามหลวง วัดพระแก้ว บางรัก ฯลฯ
- กินเลี้ยงกะเพื่อนเซนต์คาเบรียลที่หมูกระทะ "พุงกาง" ตรงสะพานซังฮี้ เสร็จแล้วก็ไปเตะบอลกันต่อที่บ้านโต๋วถึงห้าทุ่ม
- ไปกินข้าวกับเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานมาก
- ตีแบดและสควอชเป็นครั้งคราว
- มีไปเล่นฟริสบี้กันที่สวนลุมและสวนรถไฟ
- ไปเที่ยวภูเก็ต ต่อด้วยกระบี่
- ไปขอนแก่นและร้อยเอ็ด ไปวัดนักบุญอันนา
- กลับมาก็ได้ทำใบขับขี่แบบ 5 ปี แล้วก็ใบขับขี่สากล (อันยักษ์) กับ ISIC ด้วย
- กินข้าวกับพี่ ๆ Stanford สองสามครั้ง
- เรียนกีต้าร์คลาสสิกไปสามครั้ง แต่เหมือนไม่ได้ผลเท่าไหร่ แหะ ๆ
- กินก๋วยเตี๋ยวเรืออนุสาวรีย์กับอ๋อมและกิฟต์ไป 6 ชาม มึนไปเลย เลยต่อด้วยไอติม แหะ ๆ
- หลังจากกินไอติมก็เลยไปผ่าฟันคุดเลย (ไม่เกี่ยวกัน) รอบนี้หายไปอีกสองซี่ (#18 กับ #48 เผื่ออยากรู้ ฮ่า ๆ)
- เลี้ยงสายกันอีกรอบกับเพื่อนเซนต์เมื่อไม่นานมานี้ แล้วก็ต่อด้วยการเตะบอลที่บ้านโต๋วตามเคย
- นั่งแปลคู่มือการใช้โปรแกรม Clicker ที่ไปลงไว้ที่สระบุรี เพิ่งจะเป็นรูปร่างวันนี้
- อ่าน Summer Readings จบบริบูรณ์ไปหนึ่งเล่ม อีกเล่มได้ค่อนเล่ม อีกเล่มได้ 20 หน้า
- มีสอนพิเศษน้อง ๆ หลายคนมาก บางคนก็เรียนบ่อย บางคนเรียนน้อย บางคนเรียนทีเดียว บางคนก็ไม่เรียนเลย
- นอกจากสอนพิเศษแล้วก็มีไปสอนที่โรงเรียนสอนคนตาบอด ตรงแยกตึกชัย ดีมาก ๆ เลยนะ
- นั่นก็คือส่วนหนึ่งของส ิ่งที่ได้ทำไปในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา (และกำลังจะผ่านไป) ตอนนี้ก็เริ่มซื้อของเตรียมตัวไปเผชิญโลกกว้างอีกครั้ง คงมีหลายคืนที่จะไม่ได้นอน หลายวันที่ปวดหัว * แต่ในทางกลับกัน ก็คงมีอีกหลาย ๆ อย่างให้เราได้ไปค้นพบ
หนึ่งปีผ่านไป หลาย ๆ อย่างก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา สถานที่ (สยามพาราก้อน) ถนนหนทาง (เวลากลับบ้านไม่ต้องเข้าซอยฉิมพลีอีกแล้ว) หรือผู้คน ที่บางคนก็ได้มีโอกาสรู้จักดีขึ้น บางคนก็เหมือนห่างเหินกันไปบ้าง (แต่ก็ยังนึกถึงอยู่เสมอ) จะว่าไปแล้วเมืองไทยก็เหมือนละครฉากหนึ่งที่จะได้มีโอกาสกลับมาดูปีละครั้งสองครั้ง เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเพ้ออีกแล้ว ก็ขอพอแค่นี้ก่อนแล้วกัน ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมาก ๆ นะครับ เขียนครั้งหน้าคงเขียนจากอีกซีกโลกนึงแล้วล่ะ
อาร์ต
๓๐ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๙ เวลา ๑๔:๐๕ น.