ตอนนี้ก็กลับมาที่โรงเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว... ขอโทษทีที่ไม่ได้มาเขียนเลยช่วงที่หยุดไป ก็มาดูกันว่าช่วงที่ปิ ดไปนี่ทำอะไรบ้างละกันนะ...
หลังจากที่มาเขียนเมื่อคราวก่อน ก็นอนตอนตีสอง วันรุ่งขึ้นก็ไปเข้าคลาสเรียนกับพี่ ๆ ทั้งหมดสี่คลาสรวด... ก็มี Real Analysis, Linear Algebra, Art History และ Computer Science... ที่สังเกตได้ก็คือว่า คลาสก็ไม่ได้เล็กอย่างที่คิดไว้ (ประมาณ 20 กว่าคนได้) แล้วบางวิชาก็น่าเบื่อพอควร (คงเพราะไม่รู้เรื่องและง่วง) แต่ในทางกลับกัน อาจารย์ที่สอนก็เป็น professor ทั้งหมด แล้วก็เป็นกันเองกับนักเรียนดีมากเลย พอเข้าคลาสเสร็จก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ไปกินข้าวกับพี่นัทและพี่ต่อ แล้วก็ไปดูหอพี่ ๆ เค้า... ได้ข้อสรุปว่า หอที่ Williams ทุกหอ ดีเหมือนกันหมด แล้วห้องเรียนก็ใหม่ด้วย... ไปเดินดูเสร็จ ก็กลับมาที่ห้องพี่สิน มาดูคะแนน SAT... ก็ Critical Reading นี่ดีเกินคาด Writing ก็ใช้ได้ ส่วนเลขนั่น... เฮ้อ... ไม่รู้คราวนี้เป็นอะไรอ่ะ ถามเพื่อน ๆ ดูคะแนนเลขคราวนี้ก็แย่หมดเลย... มาดูทีหลัง ปรากฎว่าผิดเท่ากับที่สอบตอนมิถุนา (3 ข้อ) แต่ได้คะแนนลดลงมาอีก 40 คะแนน 😓... บ่ายนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรมาก มาอีกทีก็ไปกินอาหารไทย... ร้านนี้ขอพูดตามตรงว่าไม่ค่อยชอบ ไม่ใช่ที่อาหาร แต่เป็นที่เจ้าของมากกว่าอ่า ไม่อยากพูดอะไรมากกว่านี้ แหะ ๆ แต่พี่ ๆ ก็คุยกันดี ได้ความรู้มาอีกเช่นเคย...
เช้าวันต่อมา กะว่าจะไปถ่ายรูปแต่เช้า เผื่อเพื่อน ๆ อยากเห็นว่า Williams เป็นยังไง แล้วค่อยไปกินข้าวเที่ยง... ไป ๆ มา ๆ ก็ตื่น 10 โมง แล้วก็ไปกินข้าว 11 โมงกว่า... ออกมาอีกที ฝนตก 😓... ในใจก็ตั้งปณิธานว่า ต้องถ่ายรูปให้ได้ ไม่ว่าจะยังไง ไม่ให้เสียชื่อที่เป็นคนเดียวที่มาดู แหะ ๆ... ก็เลยคว้ากล้องกับร่มพี่นที เดินไปกับพี่นทีที่ Office of Admissions แล้วก็เริ่มเดินจากตรงนั้นมาคนเดียว ฝ่าสายฝน (ไม่ใช่บุหรี่) มา ถ่ายไปเรื่อย ๆ มือก็สั่น แสงก็ไม่ค่อยมี ทั้งหมดนี้ส่งผลให้รูปออกมาเบลอมาก... กลับมาอีกทีก็เจอพี่นที กำลังจะรีบไปเพราะต้องนั่งรถเพื่อนไป Cornell (ขอไปด้วยแล้ว แต่รถพี่เค้าเต็ม) กลับมาห้องพี่สิน กางเกง เสื้อกันหนาว ฯลฯ เปียกโชก พี่เค้าก็ใจดีมากอ่า พาเอาไปเข้าเครื่องอบให้... จากนั้นก็รอ ๆ ระหว่านั้นก็ไปดูข้างนอกบ้าง... ก็เห็นว่าเม็ดฝนมันขาวขึ้นทุกที... จนกลายเป็นหิมะแล้ว ☃️ หิมะแรกในการมาอเมริกาครั้งนี้... นั่งดูหิมะไปถึงบ่ายสามครึ่ง พี่ต๊ะก็มา เพื่อจะไปส่งขึ้นรถไปนิวยอร์ก...
รถนี่ต้องไปขึ้นที่ Williams Inn ซึ่งไกลจากหอพี่เค้ามากเหมือนกัน ขอบคุณพี่ต๊ะด้วยที่อุตส่าห์มาส่ง... รถมันกำหนดออกตอนสี่โมง... รอ ๆ ไป รถก็มาตอนสี่โมงเกือบ ๆ ครึ่ง ที่รถมาช้าก็เนื่องจากหิมะตกหนักนั่นเอง... ขึ้นรถได้ก็ไปนั่ง แล้วก็นอนดูหิมะตามทางไปเรื่อย ๆ... เนื่องจากรถออกช้า แล้วหิมะก็ตก ทำให้รถไปถึงนิวยอร์กช้ากว่ากำหนดนิดหน่อย (กำหนดถึง 20:45 แต่ไปถึง 22:00) อยู่บนรถก็ยืมโทรศัพท์คนข้าง ๆ มาโทรหาพี่ออ ว่าจะไปช้า...
พอไปถึง ก็ตรงไปที่โอปองแปง ที่ที่นัดพี่ออไว้... ยืนรอไปสิบนาทีก็ไม่มีคนมาซะที เริ่มคิดว่ารอผิดที่หรือเปล่า... ก็เลยเดินไปที่โอปองแปงอีกที่นึง... ก็ไม่มีใครอยู่ดี ก็เลยเดินกลับขึ้นมา... ไปดูที่โทรศัพท์สาธารณะ มันต้องใข้ 75¢ ขั้นต่ำ... เหรียญเรามีอยู่ 50¢... ก็เลยเดินไปหาเจ้าหน้าที่แถว ๆ นั้น ขอแลกเหรียญ เค้าก็ถามว่าจะโทรศัพท์หรอ แล้วเค้าก็เลยเอามือถือมาให้ยืมโทรเลย (ใครว่าคนเมืองไม่มีน้ำใจ)... โทรไปหาพี่ออ 3-4 รอบ ไม่มีคนรับ ก็เลยโทรหาพี่ทาราแทน พี่เค้าก็บอกว่า พี่ออออกมาแล้ว คงจะอยู่ในรถไฟใต้ดินเลยไม่มีสัญญาณ ให้ไปรอที่เดิม ก็เลยเดินไป... รออีกประมาณยี่สิบนาที ระหว่างนั้นก็เดินสลับไประหว่างโอปองแปงสองที่ ลากกระเป๋าไปด้วย แหะ ๆ... และแล้ว ในที่สุด... พี่เค้าก็มา พร้อมพี่อ๋อง มด และโจโจ้...
เจอกัน พี่เค้าก็พาเดินไปที่ Times Square แล้วก็นั่งรถไฟใต้ดินกลับ Columbia... นั่งรถไฟนี่งงมาก เปลี่ยนขบวนเปลี่ยนสายกันงงไปหมด... พอมาถึงก็เจอพี่อาร์ม พี่บุ๋ม พี่ทารา แล้วก็พี่แบงค์... ก็พากันไปกินอะไรเล็กน้อยที่ร้านข้าง ๆ แล้วก็ไปห้องพี่ออ นั่ง ๆ คุยกันอยู่ห้าคน (พี่ออ พี่อาร์ม มด โจโจ้ แล้วก็เรา) แล้วก็นอน...
วันต่อ ๆ มาที่นิวยอร์กก็มีอะไรเยอะมากจนคงเล่าละเอียดไม่ไหว ก็ขอเล่าสรุป ๆ ไว้ละกัน... วันรุ่งขึ้นก็ไปเดินซื้อของ (เราซื้อถุงมือ... หนาวมาก) แล้วโป้กับมนก็มาถึง คืนนั้นก็ไปกินอาหารจีน แล้วก็ไปขึ้นสะพาน Brooklyn แล้วกลับมาเตะบอลตอนห้าทุ่มที่สนามหน้าหอพี่แบงค์ 😅 หนาวดี แหะ ๆ... ต่อมาก็มีไปดู Thanksgiving Parade แล้วเพื่อน ๆ จาก Cornell (มีกุ๊ก ท๊อป ปาล์ม อ๋อม พิณ กระต่าย และกรีน) มา ก็ไปเดินดูรอบ ๆ มหาลัยกัน แล้วก็ไปดูเทพีเสรีภาพ (มองอยู่ไกล ๆ) เย็นนั้นไปกินอาหารไทย ก็เจอฝนกับพิม ร้านอาหารชื่อศรีประไพ เป็นร้านที่บรรยากาศแบบไทยเป๊ะ ๆ เลย... วันศุกร์เป็นวันแห่งการช๊อปปิ้ง... เพื่อน ๆ (โดยเฉพาะผู้หญิง) ก็เดินช๊อปกันไปทั้งวัน มนซื้อไป $200 กว่า ๆ เรานี่ก็ไม่ใช่ย่อย ซื้อไป $12 ค่าหมวกกันหนาว แหะ ๆ... วันนั้นไปธนาคารแห่งประเทศไทยที่นิวยอร์กด้วย ไปดูว่าเค้าทำงานกันยังไง... วันต่อมาก็ไปเดินเที่ยว Central Park กัน...
วันต่อมา (อีกรอบ) ก็เป็นกิจการ "เดินมั่ว ทัวร์นิวยอร์ก" ไปกันห้าคน มีมด โจ้ กรีน กระต่าย แล้วก็เรา... ตอนแรกไปส่งอ๋อมก่อน... ก็เกือบไม่ทัน แหะ ๆ... จากนั้นก็ไปตึก Empire State... ไปถึงก็คิดว่า มาตอนดึกน่าจะถ่ายรูปสวยกว่า ก็เลยนั่งรถไป Wall Street แทน (เดี๋ยวนี้เริ่มนั่งเองเป็น) แล้วก็ถ่าย ๆ รูป แล้วก็เดินไป Battery Park (ที่เดิมที่มองเทพีเสรีภาพอยู่ห่าง ๆ) ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำอะไร ก็เลยนั่งท่องศัพท์ SAT กันตรงนั้นเลย 😅... กำลังจะกลับก็พอดีเจอพิมกับฝน ก็เลยไปด้วยกัน ไปเดินเล่นที่ mall ตรง Columbus Circle แป๊ปนึง ก็แยกกัน ฝนกับพิมกลับบ้าน แล้วที่เหลือก็ไปกินข้าวเย็นกัน... กินเสร็จก็แยกมาสี่คน มีโจ้ กรีน กระต่าย แล้วก็เรา ไปขึ้น Empire State... ถ่ายรูปมาเพียบเลย... ซื้อบัตรแบบ combo คือ ทั้งขึ้นตึกแล้วก็นั่ง simulator ด้วย รวมกันคนละ $30 อ่ะ (มาคิด ๆ ดูก็แพงเหมือนกัน) กลับมาจากยอดตึกช้าไปหน่อย simulator ก็เลยปิดแล้ว แหะ ๆ... พอดีมีพนักงานเค้าใจดี พาไปเข้า เปิดรอบพิเศษให้ ก็ได้ดูกันสี่คน อิอิ... แต่ว่าก็ไม่หนุกเท่าไหร่หรอก ใครจะไปก็ไม่แนะนำ ขึ้นยอดตึกอย่างเดียวก็พอแล้ว... ขากลับ นั่งรถไฟเลยป้าย (ก็ชื่อสถานีมันชื่อเดียวกันนี่นา) เดินขึ้นไป เจอที่ไหนก็ไม่รู้ น่ากลัว เห็นว่าเป็น harlem... ก็รีบนั่งกลับ แล้วก็กลับไป Columbia ได้โดยปลอดภัย...
วันนี้ก็วันสุดท้าย มากันสี่คน มด โจ้ โป้ เรา... ตื่นเต้นอีกรอบ (แบบอ๋อมเลย) รถออก 10:07 ก็ไปถึงสถานีตอน 10:05 😅 ขึ้นรถปุ๊ปรถออกปั๊บ... นั่งไปถึง New Haven ก็ออกมาเจอพี่แตงกับพี่ขวัญที่ Yale... กินข้าวกัน แล้วก็นั่งรถไฟต่อกลับมา โป้ลงที่ Hartford เราลงที่ Windsor ส่วนมดกับโจ้อยู่ที่ Yale ต่ออีกวันนึง...
ตอนนี้ก็กลับมาอยู่หน้าโต๊ะทำงานตัวเดิมอีกรอบ... นั่งซึม... พรุ่งนี้ก็ต้องเรียนอีกแล้ว... เฮ้อ...
ไปเที่ยว Williams กับ New York คราวนี้สนุกมากเลย... อย่างน้อย ๆ ก็นั่งรถไฟใต้ดินที่แสนจะสับสนของนิวยอร์กได้... เสียอย่างเดียวว่าแพงไปหน่อย (รวมค่ารถไปกลับด้วยแล้ว ใช้ไปประมาณ $350... ส่วนใหญ่หมดไปกับค่ากิน แหะ ๆ) พี่ ๆ ทุก ๆ คนน่ารักมาก พี่สิน พี่นัท พี่ต๊ะ พี่ต่อ แห่ง Williams... พี่ทารา พี่เทนโด้ พี่ปอ พี่เอด้า (ไว้มาเล่าให้ฟัง) พี่แบงค์ พี่อ๋อง ที่สำคัญคือที่ออ แห่ง Columbia... พี่แตง พี่บุ๋ม (เจ อกันที่ Columbia) พี่ขวัญ แห่ง Yale... ขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนนะครับ... เพื่อน ๆ... มด โจ้ โป้ มน กุ๊ก ท๊อป ปาล์ม อ๋อม พิณ ฝน พิม... ไว้เจอกันอีกทีที่ Stony Point น้า...
ยาวไปสักนิด ถ้าอ่านจนจบก็ขอบคุณมากนะครับ เดี๋ยวขอไปทำงานเศรษฐศาสตร์ก่อน แล้วไว้พรุ่งนี้มาเขียนเรื่องน่าเวียนหัวให้อ่านกัน อิอิ
อาร์ต
๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๘ เวลา ๒๑:๑๑ น.